Bursa ve Anılar

Sabah uyandığımda kaldığımız otelin balkonuna çıkıyorum. Hava puslu ve dışarda ayaz var. Her yer beton yığını…Ama ben kendimi garip bi şekilde mutlu hissediyorum. 10 sene evvel Bursa’ya geldiğimde de yine aynı şekilde hissetmiştim, sonra Kapadokya’ya gittiğimde de. Tamam seyahati seviyorum ve bir çok tatilden mutlu dönüyorum. Ancak Bursa’da, Kapadokya’da hissettiğim bu his farklı. Bir süre sonra neden böyle hissetiğimi buluyorum. Dışardaki is kokusu beni mutlu ediyor. Evet evet bildiğimiz kömür isi kokusu. Çünkü o koku beni çocukluğumun kirli havası olan İstanbul’una götürüyor. Bana çocukluğumu, soğuk İstanbul günlerini, babaanemi,dedemi ve diğer mutlu anılarımı hatırlatıyor. Ne garip di mi bu koku hafızası? Kötü bi is kokusu bile insanı mutlu edebiliyormuş.

Dönelim Bursa’ya…O gün ilk önceTophane’ye gidiyoruz.

Osmangazi ve Orhangazi türbelerini gördükten sonra yukardan şöyle bir Bursa’ya bakıyoruz.Maalesef Bursa artık yeşil Bursa değil.

Tophane’nin en güzel eseri Saat Kulesi…

Akabinde geleneksel Bursa evlerini fotoğraflıyoruz. Oldum olası sevmişimdir bu tip evleri.

Sonrasında ise bir Bursa klasiği olan kestane şekeri alışverişimiz yapıyoruz. Artık İstanbul’da bir çok noktada kestane şekeri satılıyor ancak Bursa’ya kadar gelmişken almadan dönmek olmazdı.

Bursa bitmedi. Birkaç önemli noktasını daha görecez ve sonra dönüş…