Balık Denince Akla Rumelikavaği Gelir

Ben 3 öğün balık yiyebilecek bir anne ile balığı senede 1-2 kez ağzına süren bir babanın kızıyım. Babamın çocukluğundan beri balıkla arası pek iyi olmamış. Öyle ki dedemin babama çocukluğunda balık yedirebilmek için verdiği ekstra harçlık bile işe yaramazmış. Şimdilerde ise arada sırada balık yiyor ancak maalesef evde balık yapılamıyor. Çünkü balığın temizlenirken ve kızartılırken yaydığı koku onu rahatsız ediyor. Bu yüzden iki seçeneğimiz var; birincisi dedemin kendi evinde balığı kızartıp bize göndermesi – yaşlandığı için artık biz onu yormak istemiyoruz- ikincisi ise dışarda balık yemek.

Balık denince aklıma ilk gelen yer ise her zaman Rumelikavağı oluyor. Orada çocukluğumdan beri gittiğimiz bir restoran vardı. Ancak restoran geçenlerde el değiştirince ve yeni halinden de memnun kalmayınca farklı restoran arayışı içine girdik. Haftasonu Rumelikavağına inerken yokuşun tepesinde Güzelyer diye bir restoran gördük ve hadi girip deneyelim dedik. Öncelikle restoranın muhteşem bir manzarası var. Açık terası sayesinde denizin üzerinde, karşı yakadaki ormanlara bakarak yemek yeme şansı elde ettik. Püfür püfür esen rüzgar da artısıydı.

İşte yemek yerken seyrettiğimiz manzara J

Deniz ürünlerine gelecek olursak ben de çok balık düşkünü değilimdir. Mezgit-tekir-hamsi üçlüsünü severim bi de midye ve kalamara hayır demem. Sipariş ettiğimiz her şey çok lezzetliydi.

 

Restorandan ayrılırken öğrendiğimize göre burada haftasonları da kahvaltı oluyormuş. En kısa zamanda kahvaltıya da gitmeyi istiyoruz.