Gölyazı ve Trilye

Yaklaşık 1 saatlik yolun sonunda Gölyazı’dayız. Daha ilk görüşte çok seviyorum burayı. Sazlıkların arasından uzanan bir göl, renkli kayıklar, gözlemeci teyzeler ve Cumalıkızık’a göre çok daha sakin bir ortam…

Önce gölde bir kayık turu yapalım diyoruz. İçinde bulunduğumuz kayık nilüferlerin arasında ilerleken duyduğum tek ses motorun sesi.

Karşı kıyıya yaklaştığımız zaman pelikanlar bize hoş geldin diyor. Bu arada hayatımda ilk defa doğal ortamda pelikan görmenin heyecanını yaşıyorum :)

Göl turu sonrası yürüyüş yaparken belediyenin çay bahçesine uğruyoruz ve harika manzaranın tadını çıkararak kahvelerimizi içiyoruz.

Akabinde tarihi çınarı fotoğraflıyoruz.

Aziz Panteleimon kilisesi ise kasabanın tarihi yapısı. Gelmişken burayı da görüyoruz.

Yukarıdan son bir kez daha Gölyazı’ya baktıktıktan sonra ise istikamet Trilye…Zeytin ağaçlı yolların arasından geçerek Trilye’ye ulaşıyoruz.

Trilye eski bir Rum köyü. Çok uzun yıllar evvel buraya gelmiştim. O gün bugündür aynı kalmış diyebilirim. Beton yığınına dönmemiş ama maalesef evler de çok eski kalmış. Bence kasabanın biraz restorasyona ve güzelleştirilmeye ihtiyacı var.

Fotoğrafta görünen ev, kasabanın tabut ev olarak bilinen simge yapılarından biri.

Kasabanın sokaklarında dolaştıktan sonra deniz kıyısında yemek molası veriyoruz. Balık ve kalamar ile damaklarımız şenleniyor.

Vee dönerken bir duvarda denk geldiğimiz “yaşamak güzel şey, tebessüm et, sev” sözü ile yazımı bitiriyorum:)

Cumalıkızık

Aslında ilk önce Balat yazısı paylaşmayı planlıyordum ancak geçen sene iki tane oldukça detaylı Balat yazısı paylaştığımı fark ettim.  Bu yüzden merak edenleri https://yasamizi.blogspot.com/2023/01/fener-balat-1bolum.html ve https://yasamizi.blogspot.com/2023/02/fener-balat-2bolum.html yazılarıma alıp Bursa ile devam ediyorum.

Mayıs ayında bir hafta sonu kuzenimle beraber günü birlik Bursa turu yaptık. Cumalıkızık’ta başlayan yolculuğumuz Trilye’de sona erdi.  Bursa ezelden beri hep sevdiğim şehirler arasında yer almıştır. Ara ara özleyip hadi Bursa’ya gidelim dediğim çok olur. Kuzenimle sohbet ederken Bursa muhabbeti açılınca o, daha evvel Bursa’ya hiç gitmediğinden bahsetti ve bunun üzerine çıktık yok. Bursa şehir merkezini gezmedik (bi dahaki sefere artık) ama çevresinde güzel bir tur gerçekleştirdik.

Cumalıkızık, Bursa’nın en popüler kızık köylerinden biri. En son pandemi öncesi kahvaltıya gitmiştik. Soğuk bir kış günüydü ve çok kalabalık değil. Bu gidişimizde ise tabiri caizse iğne atsan yere düşmeyecek gibiydi. Öte yandan tüm kalabalıklığına rağmen yine çok güzeldi 😊 

Şu cumbalı evlerin güzelliğine bakar mısınız? Ne olacak benim bu cumbalı ev sevdam :)

Cin geçidi…Dünyanın en dar sokağı olarak bilinen yalnızca tek kişinin yürüyebildiği o sokak.

Köyün tarihi camisi…

Köy meydanında yaşlı teyzelerin sıcacık ekmekler, reçeller, erişteler sattıkları tezgahlara da uğramadan olmazdı.

Bu sene Cumalıkızık’ta karadut suyu çok popülerdi. Daha önceki gidişlerimde rastlamamıştım. Ancak bu sene her köşe başında bir karadut suyu satıcısı görünce denemeden edemedim. Oldukça lezzetletli olduğunu söyleyebilirim.

Cumalıkızık sonrası öğle yemeğimiz tabii ki iskenderdi 😊

Yemek sonrası çok kısa bir süre için Emir Sultan camisini fotoğrafladık ve istikamet Gölyazı oldu…

Mayıs Ayı Özeti

Evet evet bir önceki yazımda Mayıs ayı için özet şeklinde değil konu konu yazılar çıkaracağımı söylemiştim. Sözüm hala geçerli 😊 Önce özet geçmeyi planlıyorum sonrasında da iki ayrı yazı gelecek kısmetse.

Mayıs ayı bilgisayar başında çok mesai harcadığım bir ay oldu. Bir yandan çalıştım bir yandan da yılbaşında aldığım çikolatamı yerken ne çabuk geçti yılın beş ayı diye hayıflandım.

Ay içinde mezun olduğum lisemin pilav günü oldu. 25 sene olmuş mezun olalı. Denize nazır okulum hala çok güzel. Pilav gününde okulumun bahçesinde dolaştım, sınıflarına girip çıktım ve arkadaşlarımla hasret giderdim.

Lezzetli pilavı da tabii ki unutmamak lazım.

Lezzet demişken evde de ayın ürünü sebzeli poğaça oldu. Poğaça bile olsa sebzeli olduğu için sağlıklı sayılır di mi? 😊

Mayıs ayında günlerden bir gün ise yine kitap / kahve günü oldu. Çantama kitabımı attım ve soluğu Nişantaşı Minoa’da aldım. Sessiz sakin bir köşede kahvemi içerken okuduğum hikayeye dalıp gittim.

Bu aya bir de Balat ve Bursa gezisi sığdırdım. Bu gezileri ayrı bir yazıda anlatmak istiyorum. Şimdilik hoşçakalın.