19 Ekim 2020 Pazartesi

Pandemi Dönemi Aşçı Yamağı

Yıllar önceydi, üniversiteden mezun olmuş iş arıyordum. Mezun olmadan evvel görüştüğüm herkes oooo senin okuduğun mühendislik dalında kimse açıkta kalmıyor, hemen iş bulursun diye sağlam gaz vermişlerdi. Ben de Haziran’da mezun olunca Temmuz’da işe gireceğimi hayal etmiştim 😊 Tabi ki öyle olmadı evet işe alım fazlaydı ama benim tecrübem yoktu. Dolayısıyla tecrübeliler hep bir adım öndeydi. Tam 1 sene iş aradım ve o süreci oflaya puflaya hiç bişi yapmadan geçirdim. Sonra geçmişe dönüp baktığımda o yıl için hep pişmanlık duydum. İş arama sürecinde bir hobi edinebilirdim, yeni bir spora başlayabilirdim, sosyalleşebilirdim ama hiçbirini yapmamıştım.

Yıllar sonra işimde o kadar çok yoruldum ki bu sefer kendi isteğimle 1 sene çalışmama kararı aldım. Ancak geçmişte yaşadığım tecrübeden ötürü o 1 seneyi çok güzel değerlendirdim. Uzun yıllardır öğrenmek istediğim İtalyanca’yı öğrendim, yeni arkadaşlıklar edindim, çok güzel tatiller yaptım. Kısacası dolu dolu bir sene geçirdim.

Ve bu sene de pandemi başladı. Hiç birimizin beklemediği ya da ummadığı bir anda eve kapandık. Benim iş hayatım home office olarak aktif ve yoğun bir biçimde devam etti. Ancak sosyal hayatımın tam anlamıyla bittiğini söyleyebilirim. İşte bu noktada ya sıkılıp yine oflayıp puflayacaktım ya da kendimi oyalayacak bir şey bulacaktım. O şeyi buldum 😊 Meğer içimde bir mutfak aşkı varmış da ben bilmiyormuşum. İş saatlerinden arta kalan kısmı sürekli mutfakta geçirmeye başladım. Tatlı, tuzlu, ekşi aklınıza ne geliyorsa denemeye çalıştım. Evet ben aşçı oldum diyemem ama pandemi dönemi aşçı yamağı olarak kendimi tanıtabilirim. Bu süreç bitince muhtemelen eskisi kadar mutfağa giremeyecem ama bu zor günlerde güzel bir hobi edinmiş oldum. Bakalım neler yapmışım😊

O çok sevdiğim humusu artık evde yapabiliyorum...

Ekmekle başlayan yolculuğum çiçek ekmekle devam etti…
Taş fırın ustaları kadar iyi iş çıkaramasam da lezzetli lahmacunlar yaptım…
Hamburger…
Kek olmadan olmazdı…
Dızmana… Bulgaristan göçmenlerine ait bir hamur işi. Biz de Bulgaristan göçmeniyiz ama bunu bilmezdim, yeni öğrendim. Sanırım 89 sonrası gelenler çok yapıyormuş…
Bazen içecekler de hazırladım…

Böyle işte…

14 yorum:

  1. Ya çok güzeller ellerinize sağlık :)) çilekli içeceğinizin tarifini de yazar mısınız ?? :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tabi ki :) 250 gr çilek, 1 su bardağı soğuk süt, 3 top sade dondurma, isteğe göre 1-2 yemek kaşığı bal ve 5-6 tane buz (tabi ki blenderın buz kıracağı varsa yoksa sorun değil) blenderda bızzzt bızzzt ve bitti.

      Sil
  2. Çok güzel mutfak ürünleriniz birde lezzeti kimbilir nasıl güzeldir. Sevgiler.

    YanıtlaSil
  3. Dizmana çok eskidir, 89 dan önce gelenlerde yapardı mesela anneannem. Ellerine sağlık hepsi çok güzel.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim. Öyle mi? Bizde hiç yapılmadığı için duymamıştım :)

      Sil
  4. Pandeminin ilk döneminde herkes girdi mutfağa ve önümüzdeki dönemde Masterchef'e başvurular çok artacaktır.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tanıdığım bir çok arkadaşım bıraktı mutfağı. Örneğin, ekmek yapan sanırım bir ben kaldım.

      Sil
  5. sondaki fotideki çilekliyi ben de merak ettiydim, yazmışsın tarifini üstte pekiiii :) ben de pandemide yemek yapmaya iyice merak saldım, hiç hamurişi yapmadım ama, ekmek kek unlular yapmadım da hep tencere tava yemekleri daptıım :) eline sağlık :) masterchef de çok güzel çok heycanlıııı :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tencere, tava yemekleri daha sağlıklı, daha iyi yapmışsın :)

      Sil
  6. Pandemiye söyleniyoruz ama evde oturmak iyi geldi çoğumuza. Keşke böyle bir illetle mücadele etmeden dinlenme şansı yakalayabilseydik diyorum bazen...

    YanıtlaSil
  7. iştahım açıldı bakınca fotoğraflara:) kalkayım da bir kahvaltı tabağı hazırlayayım

    YanıtlaSil