Geçtiğimiz baharda uzun süredir kitaplığımda
bekleyen Fi kitabını okuduğumdan bahsetmiştim. Akabinde de devamı olan Çi ve Pi’yi
okudum. Çi, aynı ilk kitap gibi sürükleyici ve merak uyandırıcıydı. Ancak aynı
şeyi Pi için söyleyemeyeceğim. Pi’yi okurken zaman zaman sıkıldığım oldu. Bir
de yazarın sürekli kendi fikirlerini empoze etmeye çalışması ve mesaj verme
kaygısına düşmesi hoşuma gitmedi.
23 Ekim 2020 Cuma
Çi, Pi, Nohut Oda ve Napoli Hikayesi
19 Ekim 2020 Pazartesi
Pandemi Dönemi Aşçı Yamağı
Yıllar önceydi, üniversiteden mezun olmuş iş arıyordum. Mezun olmadan evvel görüştüğüm herkes oooo senin okuduğun mühendislik dalında kimse açıkta kalmıyor, hemen iş bulursun diye sağlam gaz vermişlerdi. Ben de Haziran’da mezun olunca Temmuz’da işe gireceğimi hayal etmiştim 😊 Tabi ki öyle olmadı evet işe alım fazlaydı ama benim tecrübem yoktu. Dolayısıyla tecrübeliler hep bir adım öndeydi. Tam 1 sene iş aradım ve o süreci oflaya puflaya hiç bişi yapmadan geçirdim. Sonra geçmişe dönüp baktığımda o yıl için hep pişmanlık duydum. İş arama sürecinde bir hobi edinebilirdim, yeni bir spora başlayabilirdim, sosyalleşebilirdim ama hiçbirini yapmamıştım.
Yıllar sonra işimde
o kadar çok yoruldum ki bu sefer kendi isteğimle 1 sene çalışmama kararı aldım.
Ancak geçmişte yaşadığım tecrübeden ötürü o 1 seneyi çok güzel değerlendirdim.
Uzun yıllardır öğrenmek istediğim İtalyanca’yı öğrendim, yeni arkadaşlıklar
edindim, çok güzel tatiller yaptım. Kısacası dolu dolu bir sene geçirdim.
Ve bu sene de
pandemi başladı. Hiç birimizin beklemediği ya da ummadığı bir anda eve
kapandık. Benim iş hayatım home office olarak aktif ve yoğun bir biçimde devam
etti. Ancak sosyal hayatımın tam anlamıyla bittiğini söyleyebilirim. İşte bu
noktada ya sıkılıp yine oflayıp puflayacaktım ya da kendimi oyalayacak bir şey
bulacaktım. O şeyi buldum 😊 Meğer içimde bir mutfak aşkı varmış da
ben bilmiyormuşum. İş saatlerinden arta kalan kısmı sürekli mutfakta geçirmeye
başladım. Tatlı, tuzlu, ekşi aklınıza ne geliyorsa denemeye çalıştım. Evet ben aşçı oldum diyemem ama pandemi dönemi aşçı yamağı olarak kendimi tanıtabilirim. Bu
süreç bitince muhtemelen eskisi kadar mutfağa giremeyecem ama bu zor günlerde
güzel bir hobi edinmiş oldum. Bakalım neler yapmışım😊
O çok sevdiğim humusu artık evde yapabiliyorum...
Ekmekle başlayan yolculuğum çiçek ekmekle devam etti…Taş fırın ustaları kadar iyi iş çıkaramasam da lezzetli lahmacunlar yaptım…Hamburger…Kek olmadan olmazdı…Dızmana… Bulgaristan göçmenlerine ait bir hamur işi. Biz de Bulgaristan göçmeniyiz ama bunu bilmezdim, yeni öğrendim. Sanırım 89 sonrası gelenler çok yapıyormuş…Bazen içecekler de hazırladım…Böyle işte…