Mart ayı benim için marteniçka ile
başladı. Bulgaristan göçmenlerinin kırmızı beyaz ipi bileğe bağlayıp sonra
havada görülen ilk leylek ile ipi çiçek açmış bir ağaç dalına emanet etme geleneğini
yine yerine getirdim. Ancak eski köye yeni adet getirerek kırmızı beyaz değil
mavi beyaz ip bağladım.
Günlük yoğun
çalışma tempoma dev sandviçler hazırlayarak başladım. Ay boyunca süren o yoğun
tempoya karşılık kendimi böyle sandviçlerle ödüllendirmeyi hak ettim bence 😊Bazen de sütlü
kahve (bu aralar favorim), kek ikilisi sabahlarımı keyiflendirdi.Çalışma aralarında
da boş durmayıp nerede bol kalorili bir içecek varsa onu afiyetle götürdüm.
Evet doğru tahmin ettiniz, şu aralar baskülün üzerine çıkmaktan itinayla
kaçıyorum.Sonra havaların
güzelleşmesi ile yeniden ailece yürüyüşe başladık.Hem uzun uzun
yürüdük hem de çiçek açmış ağaçların keyfini sürdük. Ancak bu sevdamız yeniden
sokağa çıkma yasağının gelmesi ile kısa sürdü. Özetle geç bulduk erken
kaybettik :)Evde kalma olayına
tekrar geçince ise battaniye film seanslarım yeniden başladı.Veee dolunay…Ritüelsiz olur mu?
Mumlar yakıldı, palo santolar tüttürüldü ve bir dolunay daha uğurlandı.O zaman hoş geldin Nisan diyelim…
