Alaçatı

Çeşme’ye kadar gidip Ilıca’da konaklayıp Alaçatı’yı gezmeden dönmek olmazdı. Dolayısıyla tatil esnasında  Alaçatı’ya da zaman ayırdık. 

Alaçatı’ya girişte bizi yel değirmenleri karşıladı. Yakın zamanda restore edilmiş olan yel değirmenleri fotoğraf çekenlerin uğrak noktasıydı.

İçerlere doğru ilerledikçe arnavut kaldırımlı sokakları, mavi panjurlu / mavi kapılı evleri ile Alaçatı çok hoş görünüyordu.

Kış hazırlıkları çoktan başlamıştı J

Kasabada en sevdiğim olay sokaklara yayılmış olan masalar oldu. Daracık sokaklarda, şirin masalar ve Ege lezzetleri misafirlerini bekliyordu.

Buranın meşhur yerlerinden biri de İmren pastanesiymiş.Pastanede mola vererek damla sakızlı kurabiyesini tattık. Nasıldı diye sorarsanız cevabım fena değil ama öyle muhteşem bir lezzet beklemeyin olacaktır. Tabi damak tadı da kişiye göre değişir.

Çarşıda bir çok hediyelik eşya dükkanı bulunmakta. Yalnız satılanların pahalı olduğunu söylemeden geçemeyeceğim. İstanbul’da 40 TL olan bir nostaljik levha burada 350 TL'ye satılıyordu :)

Veee 4 gün sonra bir kez daha Alaçatı’ya gelme planı yaparak – bu sefer ki geliş amacımız Alaçatı pazarı olacaktı- otele döndük.