Lugano, Lihtenştayn ve Zürih

Bir önceki gün Como’da yağmur yağmasına pek aldırış etmemiş hatta sonuna kadar keyfini çıkarmıştım. Ancak Lugano yolunda yağan yağmura biraz üzüldüm. Çünkü harika manzaralardan geçiyorduk ve yağmurlu /sisli hava manzaramızı gölgeliyordu. Yemyeşil doğanın içinde yer alan şirin köyler, birbirinin arkasına yaslanmış dağlar ve dağlar arasında kalan göller gördüğümüz manzaranın sadece bir kısmıydı.

Lugano’ya vardığımız zaman ilk önce göl kenarında biraz yürüyüş yaptık.

Akabinde şehir merkezini gezerek alışverişe zaman ayırdık.

Günün ikinci durağı ise Lihtenştayn oldu. Lihtenştayn, prenslikle yönetilen küçücük bir ülke. En meşhur kısmı da tepesinde prensin yaşadığı şato.

Akşam saatlerine yaklaşırken Zürih’e vardık.

Zürih oldukça büyük bir şehir. Öyle 1 günde tamamının gezilmesi pek mümkün değil. Biz de artık gezebildiğimiz kadarını gezdik. Tatil başında Cenevre’de gördüğümüz pahalılık  aynen Zürih’te de vardı. Bu arada insanlarının ne kadar kibar olduğundan bahsetmeden geçemeyeceğim. Bir yerde ailece fotoğraf çektirmek istedik. Fakat yağmur yağıyordu ve herkesin elinde şemsiye vardı. Dolayısıyla yoldan geçen birinden bunu rica etmeye çok çekindim. Elimde fotoğraf makinesi rica ediyim mi etmiyim mi diye düşünürken biri ile göz göze geldim. Çekinerek  “acaba 1 dakikanızı ayırıp bizim fotoğrafımızı çekebilir misiniz” diye sordum. Elimden makineyi alan kişi güler yüzlü bir şekilde bizim fotoğrafımızı çekti ve ardından biz istemeden yedek fotoğraf almak için 2 kez daha deklanşöre bastı. Kısacası Zürih, yardımsever insanların olduğu, güzel ve büyük bir şehir.