Salep ve Mavi Karanlık

Kış ayları gelince, soğuklar iyiden iyiye yüzünü gösterince benim için vazgeçilmez olan tek içecek salep oluyor. Çocukluğumda yanımızda bir pastane vardı. Her gün o pastaneye gidip salep içerdim. Sonraları o pastane kapandı. Kış mevsimi başlayınca salep sayıklar olmuştum. Bir gün babam eve toz salep alarak geldi. Ancak bu salep benim pastaneden aldığıma hiç benzemiyordu, tadını beğenmemiştim. Yıllarca o pastaneden içtiğim salebin peşinde koştum durdum ama bir türlü bulamadım.

Şimdilerde ise market raflarında kutu salep çıkıyor karşımıza. Aynı kutu sütler gibi, cezveye boşalt,ısıt, iç...Çeşitli markaların bu şekilde salepleri mevcut.  Tadı da fena değil. (Tabi o bizim komşu pastanenin salebine benzemiyor)

Geçen akşam kitap okurken bana böyle bir salep eşlik etti. Son okuduğum kitabın ismi “Mavi Karanlık”. Mavi Karanlık 1980 öncesi dönemi anlatan bir Vedat Türkali kitabı. Hikaye oldukça sürükleyici.