Bağdaş Kurmadan ve Ommm Demeden Meditasyon :)

İş stresi, ekonomik şartlar, terk etmeler, terk edilmeler, yenilen kazıklar, duyulan laflar filan derken iyice stresli bir bünyemiz oldu. Biraz olsun stres atmak için de çeşitli yollara başvuruyoruz. Bunlardan bir tanesi de meditasyon. Bağdaş kuruluyor ve uygun müzikle beyin stresten ve karamsarlıktan arındırılıyor. Bu hepimizin bildiği klasik anlamda meditasyon. Bir de keyif aldığımız şeyler var bence onların üzerimizdeki etkisi klasik meditasyondan çok daha fazla.

Mesela ben gezmekten, yeni yerler görmekten çok keyif alıyorum. Gezerken fiziksel olarak yorulsam da beyinsel olarak dinlendiğimi hissediyorum. Örneğin geçen hafta ki Sultanahmet turu bana gayet iyi geldi. İbrahim Paşa Sarayı’ndan çıktıktan sonra biraz daha dolaştım ve akabinde bir çay / kahve molası vermek istedim. Tercihim bir teras cafe oldu. Bir tarafımda boğaz manzarası, görüş açımda da Ayasofya vardı. 1500 senelik tarihi bir yapıya karşı elma çayı yudumlamak beynime “her şey olacağına varır, hayırlısı” sinyalini  göndermeye yetti. Böylece bağdaş kurmadan ommmm demeden meditasyonumu gerçekleştirmiş oldum:)

Molama son verdikten sonra ise Çemberlitaş’a da doğru yürümeye başladım. Çemberlitaş ismini semtin ortasında yer alan sütundan alıyor. Sütun, MS 330 yılında 1.Konstantin adına yapılmış. Zaman içinde de çeşitli değişikliklere uğramış ve en son 3.Mustafa döneminde demir çembelerle sarılarak sağlamlaştırılmış ve böylece Çemberlitaş semtine de adına  vermiş.

Sütun çevresinde kuş yemi satıldığı ve kuşlar beslendiği için üzerinde yüzlerce kumru vardı J

Çemberlitaş sonrası Beyazıt’a doğru yürüyüp sonrasında da eve dönerek günü noktalamış oldum.