Ben giderim Batum’a Oy Batum’a

Batum’a doğru yola çıktığımızda güneş henüz doğmuştu. Otelimize 20-25 dakika uzaklıktaki Gürcistan sınırına ulaştığımızda nüfus cüzdanlarımızı hazır ettik. İki ülkenin yaptığı anlaşma gereği sınırdan pasaportsuz ve vizesiz sadece nüfus cüzdanı ile geçiş yapılabiliyor.

Sınırdan geçmemizin ardından minibüslerle Batum merkeze doğru ilerledik ve varınca tarihi camiyi ziyaret ettik. Orta cami olarak bilinen caminin özellikle iç mekanı çok güzel. Zarif ahşap süslemeleri bu güzellikte önemli rol oynuyor.

Camiden çıkınca Batum sokaklarında yürümeye başladık. Burada en çok dikkatimi çeken şey şehrin temizliği ve sakinliği oldu.

Şehirde bir çok güzel meydan bulunuyor.

En bilinen kilisesi St.Nicholos Church.

Batum’a gelmişken meşhur lezzeti Haçapuri’yi tatmadan dönmek olmazdı. Ortasına yumurta kırılarak yapılan bu Gürcü pidesi aslında bizim Bafra pidesine benziyor. Ben çok beğendim ama tereyağ ile barışık olmayanlara önermem çünkü bol tereyağlı.

Daha sonra Batum kıyılarına son bir kez yukardan bakarak Hopa’ya geri döndük.

Bu sefer ki istikametimiz Karagöl yaylasıydı. Karadeniz’e gitmeden evvel Karagöl ile ilgili çok  övgüler duymuştum. İşte şöyle güzel, böyle güzel mutlaka görün ..vs diye. Açıkçası ya beklentimi çok yüksek tuttuğumdan ya da havanın biraz kapalı olmasından ötürü ben Karagöl’ü o kadar da çok sevmedim. Bir gün önce gördüğümüz Uzungöl ile kıyaslandığında kesinlikle Uzungöl’ü tercih ederim.

Ama tabi ki temiz havasına, yeşiline sözüm yok.

Karagöl sonrası artık hava kararmaya başlamıştı ve biz de konaklamak için başka bir yaylaya Rize’de bulunan Ayder yaylasına doğru yola çıktık.