Sokakta Lezzet Var

İlkokula gidiyordum. İştahsız bir çocuktum, çocukların sevdiği şeyleri bile nazlana nazlana yerdim. Ne var ki bir gün okul çıkışında bir seyyar satıcıya denk geldim, itekleyerek götürdüğü arabasında nefis görünen tatlılar vardı. Anneme bu tatlılardan istiyorum dediğimi ve annemin de “hayır onlar pis, olmaz” dediğini hatırlıyorum. Çünkü annemin kuralları vardı, sokaktan bir şey yenmezdi, hiç hijyenik değildi. Neyse ben o tatlılardan yiyemeden büyüdüm. Aileden gelen alışkanlıkla sokaktan alabileceğim şeyler mısır ve simitle sınırlı kaldı ta ki Gayrettepe’de bir sokak köftecisinden köfte yiyene kadar. Hayatımda yediğim en lezzetli köfteydi. Bundan sonra sokak lezzetteri ile aramdaki mesafeyi azalttım. Valla tam olarak kaldırdım diyemiyorum çünkü her gördüğüm yerde bişi yemiyorum ama eğer bulunduğu yerde bilinen, güvenilir bir satıcı ise deniyorum.

Geçtiğimiz hafta Etiler’de sokak lezzetleri festivali düzenlendi. Sanatçılar parkında düzenlenen festivale katılım yüksekti.

Bir çok sokak lezzeti festival kapsamında bir araya gelmişti. İşte bazıları…

Seveni de sevmeyeni de çok olan bir yiyecek : Kokoreç … ( Ben sevenlerdenim)

Şiş kebap…

Sokaklarda en fazla rastladığımız lezzet, tavuklu pilav…

Turşu suyu…

Midye dolma… (Ege’de severek yediğim midye dolmayı İstanbul’da pek sevmiyorum, ancak yine de denedim).