Shura ve Sol Ayağım

İşe başladıktan sonra kitap okuma hızımda doğal olarak bir düşüş oldu. Kitaplığımda yer alan kitapları eski hızımda eritemiyorum maalesef. Yine de fırsat buldukça okumaya çalışıyorum.

En son Nermin Bezmen’in yazmış olduğu Kurt Seyit&Shura serisinin son kitabı olan Shura’yı okudum. Böylece seriyi bitirmiş oldum. Ancak nedense bu kitabı okurken serinin diğer kitaplarından aldığım keyfi alamadım. İlk kitapta Rusya’da başlayan hikaye önce Kırım’a sonra İstanbul’a uzanmıştı. Bu sefer Shura’nın hikayesine Paris’te misafir olduk. Kitapta anlatımın en zayıf olduğu nokta sanırım mekan konusuydu. Kurt Seyit&Shura’yı okurken kendimi hiç görmediğim Saint Petersburg’da ve Kırım kıyılarında hissetmiştim. Keza Kurt Seyit&Murka’yı okurken de cumhuriyet sonrası İstanbul’u bire bir yaşamıştım. Fakat bu kitapta Paris’e ilişkin çok az detay vardı. Ayrıca kitabın bitişi de acele olmuş ve bazı konular sonuçlanmamış gibiydi.

Yine de Nermin Bezmen sevdiğim yazarlardan biri…Son kitabına ısınamamış olsam da yeni yazacağı kitabı dört gözle bekliyorum.

Diğer okuduğum kitap ise Christy Brown’un otobiyografisi olan Sol Ayağım oldu. İnanılmaz bir azim hikayesi… Beyin felçli olarak dünyaya gelen Christy, 4-5 yaşlarına kadar hiçbir zeka belirtisi göstermez. Doktorlar onun hem bedensel hem de zihinsel engelli olduğunu söyler. Buna bir tek annesi inanmaz ve Christy 4-5 yaşlarında iken kardeşinin tebeşiri ile sol ayağını kullanarak A harfi yapar. Böylece annesinin inancını doğrulamış olur.

Sonrasında sol ayağı ile hikayeler yazar, resimler yapar ve İrlandalı ünlü ressam ve yazar Christy Brown olur. Yer yer hüzünlendiğim kitabı bir solukta okudum.