Adriyatik’in Kraliçesi : Venedik

Artık Venedik’teyiz…Adriyatik kıyısına konumlanmış kanallar kraliçesi tüm kalabalık ve coşkusuna karşın bir o kadar da romantik. Gezmek için sabırsızlanıyoruz ama öncesinde iki tane ada gezdiğimizden ve adalar arası yolda biraz zaman kaybettiğimizden dolayı Venedik için çok vaktimiz yok.

Önce San Marco meydanını adımlıyoruz. Meydandaki insanları gözlemlediğimde çoğu kişinin yüzünde mutluluk ifadesi olduğunu görüyorum. Yıllar evvel okuduğum bir dergide bir şehrin en mutlu insanları o şehrin turistleri olur diye yazıyordu. O anda insanların yüzünde gördüğüm ifade bu dergi yazısını doğrular nitelikte.

Meydanda tam 300 senedir hizmet veren bir kafe var; Cafe Florian. İçi 1700’lü yıllara atıfta bulunur şekilde dekore edilmiş olan kafenin önüne atılmış olan masalar ise San Marco meydanına bakıyor.  Pahalı bir yer olduğu belli ama üç senelik pandemi sürecinden sonra kendimi azıcık şımartabilirim diye düşünüyorum ve bizimkilere hadi size kahve ısmarlayayım diyorum. Onlar biraz dolaşmak istediklerini söyleyince ben yalnız başıma bir masaya yerleşiyorum. Çikolatalı sufle ve kahvemi söyledikten sonra çalan müziği dinlemeye başlıyorum.

Sonra siparişim geliyor. Kahvemi ve tatlımı yerken biraz daha San Marco meydanındaki mutlu insanları seyrediyorum. Uzak doğulular, İngilizler, gençler, yaşlılar, kadınlar, erkekler derken meydan tam bir insan mozaği…

Biraz sonra kalkıyorum ve ailemle yeniden bir araya geliyorum. Ahlar Köprüsü’nün önünden geçiyoruz. Burası eskiden mahkumları idama götürürken geçilen köprüymüş. Mahkumlar Venedik’e son bir kez buradan bakarlarmış.

Ardından Venedik’in en meşhur köprüsü Rialto Köprüsü’ndeyiz.

Köprünün üzeri oldukça kalabalık. Fazla oyalanmadan panoromik bir fotoğraf çekip ayrılmak istiyoruz ama ışığın ters açıda olması bize pek güzel fotoğraflar vermiyor. Naapalım bugünün kusuru da bu olsun diyoruz:)

Venedik’in birbirinden güzel ara sokaklarında dolaşmaya devam ediyoruz.

Böylece keyifle yaptığımızı gezinin sonuna yaklaşıyoruz. Artık trene yetişme zamanı. Yarın bizi başka bir şehir bekliyor. Bakalım neresi?