Unutursam Fısılda...

Sizce insanın anılarını kaybetmesi güzel bir şey midir yoksa kötü müdür? Bu sanırım anıların insanda bıraktığı etkiye bağlı. Mesela bazı yaşadığımız şeyler için keşke hatırlamasak ne güzel olur deriz. Onlar, hatırladığımız zaman kendimizi kötü hissetmemize neden olan anılardır.  Bir de sıkı sıkıya sarıldığımız hatıralar vardır. Hatırlaması bile insanı mutlu eder. Aynı olayı defalarca kez anlatabiliriz . O yüzden doğum hikayeleri, askerlik anıları hiç bitmez J

Aslında konumuz bu değil; konumuz geçenlerde seyrettiğim "Unutursam Fısılda" filmi. Yönetmenliğini Çağan Irmak’ın yaptığı, başrollerini Mehmet Günsur ve Farah Zeynep Abdullah’ın paylaştığı filmi vizyondayken çok seyretmek istemiştim ama kısmet olmamıştı. Geçen haftalarda bir yakınımla seyrettim. Film, genç yaşta müzik dünyasında yükselen bir çifti ve bu çiftin aileleri ile olan ilişkilerini anlatıyor. Ayrıca filmde önemli bir konu daha var o da Alzheimer.

İzlerken Mehmet Günsur’un oyunculuğunu biraz zayıf buldum. Onun dışında Farah Zeynep Abdullah, Işıl Yücesoy ve Hümeyra harika iş çıkarmışlardı. Filmi seyretmeden önce okuduğum yorumlarda insanlar çok duygulandıklarından ve ağladıklarından bahsetmişler. Ancak ben o kadar etkilenmedim. Hani duygusal bi filmdi filan ama gözyaşı dökecek kadar gelmedi bana. Bu arada bir şey anladım ki eğer bir gün bu Alzheimer illeti ile karşılaşırsak yanımızda unuttuklarımızı fısıldayan birileri olmalı mutlaka.