26 Kasım 2019 Salı

Planlı ve Dikkatli İnsanlar da Yanılabilir 😊

Şehir tiyatrolarında Ayşe Kökçü’nün başrolünde oynadığı Tatlı Kaçık oyununu ne zamandır merak ediyordum. Biletlerin satışa çıktığı gün bileti temin ettim ve bir iş arkadaşımı da oyuna davet ettim. O esnada oyunun tarihini ve saatini de whatsapp’dan arkadaşıma bildirdim.


Neyse gel zaman git zaman oyun günü geldi çattı. Sabahın erken saatlerinde dışarı çıkmak için hazırlanıyordum. O esnada telefonuma bir mesaj geldi. Başka bir arkadaşım “eğer vaktin varsa öğleden sonra kahve içelim” diyordu. Ben de saat 16:00’da tiyatroya gideceğimi isterse o saate kadar görüşebileceğimizi söyledim. Mesaj yazan arkadaşım, tiyatroya gideceğim arkadaşımla ortak arkadaşımızdı ve böylece hep beraber Nişantaşı’nda buluştuk. Cookshop’ta öğle yemeğimizi afiyetle yedik ve bol bol sohbet ettik.
Oyunun başlamasına 15 dakika kala da acele bi şekilde ayrılarak koştura koştura tiyatroya gittik. Yerimizi almamızın akabinde oyun başladı. Bir süre oyunu keyifle seyrettikten sonra perde kapandı. Ara verildiğini düşünerek yerimizden kalkacaktık ki oyuncuların selam için çıktığını farkettik. İkimiz de şaşırmıştık, oyun 2 perdeydi ve neden kısa sürmüştü acaba. Neyse alkışladık filan derken oyundan çıktık. Ancak benim aklım hala oyundaydı. Niye bu oyun bu kadar kısa sürdü diye internetten araştırmaya başladım. O esnada oyunun başında gerçekleşen bir olayın anlatımına denk geldim ve bir anda arkadaşıma dönerek “E biz bu sahneyi görmedik ki” demem, bileti kontrol etmem ve akabinde kısa süreli bir şok geçirmem 3-4 saniye sürdüEvet, oyunun saatini şaşırmış ve izlemeye 2.perdeden başlamıştık. İşin tuhaf yanı ikimiz de oyunun yarısında girdiğimizi farketmemiş ve konuya hiç yabancılık çekmemiştik 😊) Kendi kendimize gülerken arkadaşım şöyle dedi: “Gamze sen bana saati ve tarihi mesaj atmıştın. Orada aslında 15:00 yazıyordu ama bugün yemekte sen 16:00’a göre hareket ettiğin için ses çıkarmadım, çünkü bu işlerde sen çok dikkatli ve planlısın”. Artık planlı, programlı yönüm arkadaşıma nasıl güven verdiyse hiç hatırlatma gereği bile duymamış. Fakat neymiş? Planlı ve dikkatli insanlar da yanılabilirmiş.

Tek perdesini seyrettiğim oyun hakkındaki yorumumu merak ediyorsanız hemen onu da paylaşayım. Oyun biraz sıkıcıydı. Ayşe Kökçü tabi ki çok başarılıydı ama kişisel başarısı oyunu kurtarmaya yetmemişti.
İşte bu da böyle bir anı olarak hayatımızda yerini aldı.

8 yorum:

  1. Anılar, gülümseyerek hatırlanması her şeye bedel.

    YanıtlaSil
  2. Oyunun yarısı gitmiş ama yine de gülümsetti :)

    YanıtlaSil
  3. ha haa çok tatliş bir anı bu yaaaa :)

    YanıtlaSil
  4. Güldüm ama yine de keyifli geçmiş gününüz :))

    YanıtlaSil
  5. Bazen iddialı olduğumuz konularda ters köşe olabiliyoruz :) 1. perdenin gitmesine çok üzüldüm ama...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öyle Şebo :) O anda ben de çok üzüldüm ama şimdi gülerek hatırladığımız bir hadise olarak anılarımızda yerini aldık.

      Sil